Phnom Penh
1 december 2017 - Phnom Penh, Cambodja
Ondertussen ben ik al weer een tijdje in Phnom Penh, Cambodja.. Een beetje ongepland, de laatste avond in Ho Chi Minh had ik iets verkeerds gegeten waardoor m'n maag erg van slag was.. Daar kwam nog even een griepje boven op 😫 dus ik heb voornamelijk in bed gelegen en bij het zwembad gechilled.
Maar vandaag was ik gelukkig weer top fit, op een kater na dan 😛 we hadden een pubcrawl waarbij de opbrengst naar het goede doel ging, dus ja dan moet je wel! Na een powerbreakfast en een goeie douche waren we klaar voor een enorm sombere dag; naar het S21 museum en de killing fields..
Het is nog maar 40 jaar geleden dat Cambodja haar diepste punt had; het bewind van de Rode Khmer.. In deze periode zijn bijna 2.000.000 mensen omgekomen, op een totale bevolking van 7 miljoen is dit enorm. Dit is ook de reden waarom er niet veel oude mensen zijn hier, enorm verdrietig! Voor degene die een beeld willen krijgen raad ik het aan om het boek of de film "First they killed my father" te lezen/zien. Enorm verdrietig maar ook heel goed!
Het S21 museum was een van de meest verschrikkelijke gevangenissen uit deze tijd; hier werden mensen gemarteld, ondervraagd en uiteindelijk geëxecuteerd. Omdat het nog niet zo heel lang geleden gebeurd is, is alles nog heel goed bewaard gebleven, zelfs de bloedvlekken. In dit museum kon je zien wat er gebeurde, waar het gebeurde en ook hoe het gebeurde.. Ook alle documenten zijn bewaard gebleven en dus ook alle foto's van de slachtoffers; duizenden. Het breekt je hart om de gezichten te zien en hoe het er aan toe ging.. Het was echt afschuwelijk 😟 Je wordt hier rondgeleid doormiddel van een audiotour wat het nog wat heftiger maakt, maar het was het allemaal zeker waard!
De killing fields, de naam zegt het al, dit is waar alle lichamen naar toe werden gebracht en waar de meeste mensen werden geëxecuteerd.. En het zijn er zo bizar veel... Kinderen, vrouwen, mannen, echt iedereen. Het meest storende is dat het allemaal massagraven zijn, het boeide ze niks.. Ook zijn er massagraven gevonden zonder schedels, waar die zijn gebleven weet niemand. Tot vandaag worden er nog botten, tanden en kleding gevonden.
De meeste slachtoffers zijn nooit geïdentificeerd, tot op de dag van vandaag..
Vandaar dat het een sombere dag was.. Maar verder is het hier goed vertoeven; de locals zijn allemaal bizar aardig, het is prachtig weer en vooral zo enorm stil vergeleken met Vietnam! In Vietnam hebben ze de gewoonte om zo vaak te toeteren als je maar kan, ookal is het niet nodig.. Dat is een ding wat ik totaal niet ga missen 😂 Hier doen ze dat gelukkig niet!
Morgen ga ik naar de volgende stop; Sihanoukville, even lekker chillen aan het strand (ik heb een heel slecht leven hier)
Maar vandaag was ik gelukkig weer top fit, op een kater na dan 😛 we hadden een pubcrawl waarbij de opbrengst naar het goede doel ging, dus ja dan moet je wel! Na een powerbreakfast en een goeie douche waren we klaar voor een enorm sombere dag; naar het S21 museum en de killing fields..
Het is nog maar 40 jaar geleden dat Cambodja haar diepste punt had; het bewind van de Rode Khmer.. In deze periode zijn bijna 2.000.000 mensen omgekomen, op een totale bevolking van 7 miljoen is dit enorm. Dit is ook de reden waarom er niet veel oude mensen zijn hier, enorm verdrietig! Voor degene die een beeld willen krijgen raad ik het aan om het boek of de film "First they killed my father" te lezen/zien. Enorm verdrietig maar ook heel goed!
Het S21 museum was een van de meest verschrikkelijke gevangenissen uit deze tijd; hier werden mensen gemarteld, ondervraagd en uiteindelijk geëxecuteerd. Omdat het nog niet zo heel lang geleden gebeurd is, is alles nog heel goed bewaard gebleven, zelfs de bloedvlekken. In dit museum kon je zien wat er gebeurde, waar het gebeurde en ook hoe het gebeurde.. Ook alle documenten zijn bewaard gebleven en dus ook alle foto's van de slachtoffers; duizenden. Het breekt je hart om de gezichten te zien en hoe het er aan toe ging.. Het was echt afschuwelijk 😟 Je wordt hier rondgeleid doormiddel van een audiotour wat het nog wat heftiger maakt, maar het was het allemaal zeker waard!
De killing fields, de naam zegt het al, dit is waar alle lichamen naar toe werden gebracht en waar de meeste mensen werden geëxecuteerd.. En het zijn er zo bizar veel... Kinderen, vrouwen, mannen, echt iedereen. Het meest storende is dat het allemaal massagraven zijn, het boeide ze niks.. Ook zijn er massagraven gevonden zonder schedels, waar die zijn gebleven weet niemand. Tot vandaag worden er nog botten, tanden en kleding gevonden.
De meeste slachtoffers zijn nooit geïdentificeerd, tot op de dag van vandaag..
Vandaar dat het een sombere dag was.. Maar verder is het hier goed vertoeven; de locals zijn allemaal bizar aardig, het is prachtig weer en vooral zo enorm stil vergeleken met Vietnam! In Vietnam hebben ze de gewoonte om zo vaak te toeteren als je maar kan, ookal is het niet nodig.. Dat is een ding wat ik totaal niet ga missen 😂 Hier doen ze dat gelukkig niet!
Morgen ga ik naar de volgende stop; Sihanoukville, even lekker chillen aan het strand (ik heb een heel slecht leven hier)
Trots op jou
Dikke knuffel van ons💋😘💛
Mensen zijn tot veel naars in staat en jammer genoeg blijft dat zo. We leren niet. Daar word je stil van. Heel bijzonder dat je dit hebt kunnen zien. Daarna smaakt die borrel wel even! 😉😘