Jordanië; de eerste indruk

Daar zijn we weer, dit keer een gloednieuwe blog over Jordanië! Samen met mijn moeder gaan we in 2,5e week dit mooie land ontdekken en het begin is al heel goed! Met wat blunders natuurlijk, maar anders zou het niet mijn blog zijn 😛

Zondag 21 oktober vertrokken we rond 10:15 naar Goes om daar de trein naar Schiphol te pakken. Ik had een gi-gan-tische kater en maar drie uurtjes geslapen dus dat was enorm fijn, zo'n hobbelende trein.. (not) Schiphol is ondertussen piece-of-cake dus buitenom een brandje bij de ingang ging ook dat allemaal best vlekkeloos en was het tijd om aan ons avontuur te beginnen! Op de een of andere manier heb ik altijd geluk en kan ik altijd bij het raam zitten, dus heb vanuit het vliegtuigraampje nieuwe bestemmingen zitten uitzoeken (want Oost-Europa is ook vanaf boven echt heel mooi) en genoten van de zonsondergang.. Voor je het weet zijn die 5 uur dan om en ben je geland in Amman, de hoofdstad van Jordanië. We hadden al een pick-up van het vliegveld geregeld dus daar hoefden we ons geen zorgen meer over te maken, best wel fijn met zo'n katerkop! 

Na een flink ritje in de taxi kwamen we aan bij het ho(s)tel en dit keer was ik niet de lompe, maar ja hoor, heeft moeders d'r paspoort in de auto laten liggen.. Nogmaals, heb het niet van een vreemde 😂 Gelukkig hadden we het nummer van de bestuurder en kwam hij even later het paspoort netjes brengen, toen was het wel tijd voor een illegaal biertje! 

Ondanks dat dit hostel ook lekker goedkoop is, is het ook wel echt goed. Kneiterharde bedden maar daar maak je mij zeer gelukkig mee. Waar ik oprecht ook blij mee was, was het zien van de "bumgun" zo'n spuitslang die naast de wc hangt, want ook hier gebruiken ze geen wcpapier. Had dat ding gemist joh, het is even wennen in het begin maar later kun je echt niet meer zonder! 

Na al onze nicotinetekorten ingehaald te hebben en een halve liter bier achter de kiezen hebben we beiden heerlijk geslapen. Goed uitgerust voor de eerste echt dag met verkennen. De eerste uitdaging was het ontbijt; we hebben koffie nodig, moeders vooral.. Tegenover ons hostel zit de beste falafelzaak van Amman, zelfs de koning komt er wel eens eten en het is gewoon simpel midden op straat, dus dat beloofde veel goeds! Na een flink stevig ontbijt met hummus, falafal en andere lekkernijen was het echt tijd voor koffie, dat hadden ze daar namelijk niet. Uiteindelijk zijn we bij een dönertentje geëindigd met een heerlijk kopje Arabische koffie, jummie! 

Op de planning stond niet veel, de stad een beetje verkennen en daar hoort het oude Romeinse Amfitheater en de Citadel van Amman bij. Hele mooie plekken en eigenlijk helemaal niet toeristisch! Er waren meer locals dan toeristen dus dan ben ik al heel blij. Het is wel goed dat ik voor vertrek redelijk vaak in de sportschool was te vinden want we hebben flink moeten klimmen en klauteren. Enorm waard, dat kunnen jullie wel aan de foto's zien, die ik overigens tot nu toe al heb gepost! Zoals jullie misschien ook op Facebook/Instagram hebben gezien wilden we eigenlijk tot zonsondergang bij de Citadel blijven, we waren er al rond een uur of 3 en dachten dat ze zon wel rond 5 uur onder zou gaan.. Ha not dus. Na 2 uur rondstruinen en een kennismaking met 3 hele schattige kittens besloten we toch maar terug te keren naar het hostel, we hadden het allemaal wel gezien en nog een dik uur wachten was ook iets te enthousiast.. Het blijft ook vermoeiend, vooral alle kennis en geschiedenis die je opneemt.. Mijn hersenen zijn al een tijdje niet meer gewend zo hard te moeten werken natuurlijk 😛 

De eerste dag was dus al helemaal geslaagd, maar vandaag, de tweede dag, was nog wel beter! We zijn naar de Dode Zee en de Wadi Mujib geweest, twee geweldig mooie plekken. Moeders en ik, en nog twee jongens uit India en Zuid-Korea. Stikgezellig.  

De Dode Zee kent bijna iedereen wel, die zee die zo zout is dat je zonder enige moeite blijft drijven. Want wie heeft er nou niet een scrub thuis staan waar "Dead Sea" op staat, of een moddermasker met modder uit de Dode Zee?? Buitenom het zout, is de Dode Zee met 400 meter NAP het laagste punt op aarde, zo slecht hebben we het in Zeeland dus nog niet! De omgeving is ook geweldig mooi, het was erg stoffig dus van Israël zag je vrij weinig, enkel wat silhouetten van de bergen. Toch maar een keer van dichtbij gaan bekijken dan 😉 Tijdens het "floaten" in de Dode Zee wordt je huid een beetje olieachtig, het voelt zooo zacht aan, heerlijk! En nee; het water proeft echt niet lekker. Een slok zeewater is al super ranzig maar zelfs een spettertje van dit water is niet uit te houden. In je oog is het overigens ook niet fijn, uit eigen ervaring. 

Na nog even een sprong in het zwembad en een goeie douche waren we helemaal ontzout en gingen we richting de Wadi Mujib. Dit is dus een grote kloof met water die uitmond in de Dode Zee. Van 1 maart tm 31 oktober kun je hier doorheen lopen/zwemmen, hierna is het te gevaarlijk vanwege het regenseizoen en kan het water ook meters stijgen. Nog net optijd dus! En wat een ervaring my god! In het begin is het water enkel- tot kniehoog maar later moet je wel best wat stukken zwemmen. Wij deden de standaard trail, de Siq-trail, waarbij je dus in 1 uur naar een waterval 'loopt' en daarna weer terug. Dat lopen houdt ook in dat je met touwen en gammele trappen over wat kleinere watervallen heen moet klimmen. Wat ben ik toch blij dat ik mijn angst voor vallen al een stuk beter onder de knie heb, anders had ik het waarschijnlijk nooit tot het einde gehaald. En ja bij eentje heb ik gedacht ik doe het niet, maar toch gedaan en het was best wel tof! Uiteindelijk dus een uitputtende ervaring, maar het was zo belachelijk mooi! Miljoenen jaren stroomt er al water door deze kloof dus er zitten enorm mooie rondingen in en er is een goed verschil in steen te zien. Het was geweldig mooi! Het enige minpuntje was dat mijn waterproofbag niet zo waterproof bleek te zijn dus mijn telefoon heeft een beetje meegezwommen, we bidden dat ie het straks weer de volle 100% doet!

Morgen begint een ander leuk avontuur en beginnen we onze weg naar de Wadi Musa, ook wel bekend om Petra! We hebben er in ieder geval enorm veel zin in om te ontdekken wat dit land nog allemaal te bieden heeft. Tot nu toe is het echt al een aanrader en kijken we onze ogen uit! 

Nog een laatste brandende vraag van een leuke Ier die we net hebben ontmoet; "if you drink your tea with milk, do you put the milk first or the tea first? Wij hebben tenminste smakelijk gelachen! 

Ik weet niet hoe de wifi gaat zijn de komende dagen maar geniet van de foto's en houdt de blog in de gaten!