Java

De laatste maand is ingegaan en wat voelt dat raar! Eigenlijk besef ik het nog niet maar elke keer als ik tegen iemand zeg dat ik in de laatste maand zit krijg ik toch een beetje een hartverzakking, wat ga ik dit missen! Natuurlijk duurt het nog even maar de tijd vliegt voorbij en binnen no-time zal ik terug in het kikkerlandje zijn.. ☹️
Ondertussen zit ik op een zwaar bewolkt & voor mij koud Bali, jammer aangezien ik aan het strand zit. Die tan moet dus nog even wachten! Je zal misschien denken, na 7,5 maand is die poepie bruin, helaas helaas, buitenom mijn armen ben ik nog helemaal niet zo bijgekleurd of ben ik de tan al weer verloren.

Ik ben met een rotgang door Java gegaan wat ik eigenlijk best jammer vind maar er zijn flink wat dingen die ik echt graag wil zien hier op Bali. Ook denk ik dat Bali veel sneller verpest wordt door het toerisme en dat als ik volgend jaar naar Java ga er nog niet zo veel is veranderd. Nu breng ik mijn laatste weken dus nog even door op Bali en de Gili's. Op Java heb ik weer prachtige dingen gezien maar het zwaarste was toch wel het Ereveld van de jappenkampen. Zoals een aantal van jullie zullen weten ligt hier een dierbare van mij begraven. Hij was altijd als een opa voor mij en een aantal jaar geleden is hij hier naast zijn moeder begraven. Het was enorm mooi om te zien maar oh zo zwaar!
Semarang zelf was een aparte stad. Toeristen gebruiken deze plek enkel als verbinding naar de eilanden rondom of als tussenstop van een vlucht. Voor velen locals was het dus ook de eerste keer dat zij Westerlingen zagen en dat was goed te merken, we stonden weer in het middelpunt van alle aandacht!

We zijn dus ook snel doorgereisd naar Yogyakarta, heerlijke plek! Natuurlijk is het een stad en dus druk, maar de omgeving is prachtig! Heerlijke stranden, mooie natuur, oude tempels & veeeel watervallen! Wat je vooral ziet op Java zijn de rijstvelden, sommige treinritjes zag je bijna niks anders dan dat! In Yogya heb ik 2 dagen een auto + driver gehuurd met een groep uit het hostel, vet gezellig. De eerste dag stond de wekker om 03:00 voor de sunrise, beetje erg jammer dat het zo mistig was dat je niks zag 😂 normaal gesproken heb je dus zicht op de Borobudur en de Merapi vulkaan maar nu zagen we niks. Scheelt ook dat het oogstseizoen begonnen is dus vele rijstvelden worden na oogsting verbrand, al die rook in de lucht werkt ook niet mee natuurlijk.
Maar na een wat stroeve ochtend zijn we naar de Chicken church gereden, geen grap, dit is een kerk in de vorm van een kip! Het is bedoeld als bidplek voor alle geloven, daarom is alles heel neutraal. Het beste was nog wel dat er inderdaad veel kippen rond liepen!! Tijdens het bezoek kregen we ook een snack mee, maïschips, dat wisten die kippen dondersgoed dus één van ons werd aangevallen door een hele horde kippen. Nee, ik was het dit keer niet!
Na de kippenkerk was het dan tijd om naar de Borobudur te gaan. Vele mensen gaan hier voor de sunrise naar toe maar dit is niet alleen stervensduur, het is ook heel druk dan. Toen wij er waren was het lekker rustig en hadden we alle tijd om lekker rond te lopen en foto's te maken zonder andere mensen in beeld. Borobudur is net als Angkor Wat een heeeele oude tempel, de tempel was een tijd verloren gegaan en eigenlijk ook vergeten, maar toen mensen hem na heel wat jaren weer vonden hebben ze het zo goed mogelijk gerestaureerd. Het is zeker een plaatje! Je kan wel goed merken dat het laagseizoen én ramadan is, het is overal zo rustig dus de verkopers vallen je bijna aan met hun spullen. We hebben er ook bijna langer over gedaan om uit het kraampjesgebied te komen dan dat we daadwerkelijk bij de tempel waren!
Na de Borobudur was het tijd voor wat verkoeling bij de watervallen en veel beenspiertraining; zo. veel. trappen. De eerste waterval hadden ze afgesloten om de poeltjes er om heen te reinigen, we konden dus weer gelijk terug klimmen. De tweede waterval hadden we wat meer geluk, het was alleen wel echt ijs en ijskoud geworden. Na een zeer verfrissende duik besloten we een andere waterval op te zoeken, deze was wel de beste! Ze hadden wat opblaasbanden dus je kon heerlijk chillen. Ook hadden ze er wat meer een zwembad van gemaakt dus heel chill! Hierna was het tijd om terug naar het hostel te gaan en wat bij te slapen van de korte nacht. Al bij al had ik 's nachts maar drie uurtjes geslapen en nog wat kleine naps in de auto, ik was kapot!

De volgende dag besloten we te gaan cavetuben & raften. Het was super tof maar niet echt tuben of raften. Het cavetuben was dus op een tube door een grot heen, super mooi hoor, maar de mensen duwden ons voort want er was precies niks aan stroming! Gelukkig was het wel super mooi dus het was het allemaal waard. Het "raften" was eigenlijk hetzelfde maar dan buiten op een rivier. Er was precies geen stroming en aangezien we allemaal fan van water waren besloten we gewoon te gaan zwemmen. Het was super tof & ik heb mijn angst van "cliffspringen" overwonnen! Het was maar een metertje of 5 hoog maar toch blij dat ik het weer gedaan heb. Met nog wat watervallen tussendoor was het een heerlijke ochtend & middag!
Na het "avontuurlijke" gedeelte was het tijd om naar het strand te gaan. Veel zwemmen zat er niet in omdat er een flinke stroming was en hoge golven, maar het was heerlijk en ook super mooi! Yogyakarta heeft het echt allemaal!
We zouden eigenlijk ook nog voor sunset gaan maar het verkeer zat niet mee, die hadden we dus niet gezien. Wel was het een prachtig uitzicht over de stad met alle lichtjes in de verte!

Yogyakarta was echt een heerlijke plek, maar de volgende dag reisde ik samen met wat andere mensen uit het hostel door naar Probolinggo; vanuit hier kun je heel gemakkelijk de Bromo vulkaan zien. Zo ontzettend mooi! Het was eerst nog even spannend of ik het kon doen doordat alle treinen volgeboekt waren en ik eerst niemand kon vinden die het dezelfde dagen wilde doen (alleen is het echt super duur) maar na veel nagelbijten heb ik het voor elkaar gekregen toch nog te gaan! En waaauw wat was dat gaaf! En zwaar, heel zwaar.
We stonden om 02:30 klaar voor vertrek naar de viewpoints, vanaf hier heb je een prachtig uitzicht op de vulkanen en de sunrise, zoals jullie vast wel op de foto's op Facebook hebben gezien! Het stuk wat we moesten lopen was pittig, vooral voor mijn knieën. Het waren stijle asfalt wegen omhoog en daarna ook nog eens trappen. Jungle treks & kilometers door natuurparken lukt me prima, maar dit was echt killing! Ook omdat je op min. 2000m hoogte zit, das wel andere koek dan in Zeeland.
Toen we bij het eerste viewpoint arriveerde vond ik het wel genoeg geweest en ik besloot om daar te blijven, de rest van mijn groep ging nog wat klimmen om hoger te komen. We dachten allemaal dat daar minder toeristen zouden zijn dan bij het eerste viewpoint, maar dit bleek precies andersom te zijn! Ik had dus een heerlijk rustige zonsopkomst. Het was zo bizar mooi! Het hele totaalplaatje; het aantal sterren aan de heldere hemel toen wij aankwamen, de langzame opkomst van de zon, hoe de mistbanken verdwenen en hoe de Bromo tevoorschijn kwam door het duister! Magisch mooi! 😍

Na de zonsopgang gingen we met een jeep naar de krater. Deze kun je ook oplopen, wat een hel was dit joh. Het eerste stuk was weer redelijk stijl door stoffig zand, dit ging me opvallend genoeg beter af dan het eerste stuk naar de viewpoints! Daarna kwam de echte uitdaging pas; de trap. Ik heb denk ik 5 pauzes genomen, wat was dit killing voor mijn knieën! Gelukkig had werkelijk waar iedereen moeite met deze trap dus we deden het rustig aan. Eenmaal boven aangekomen hoorde je het lava onder in de vulkaan bulderen en rook je gassen. Zo gaaf! Ik was vroeger na een vakantie naar Duitsland helemaal fan van vulkanen, heb er ooit zelfs een spreekbeurt over gehouden met jawel, een echte vulkaan van papiermanche die ook nog eens kon uitbarsten! (Zuiveringszout met azijn als ik het me goed herinner) Dit was dus helemaal geweldig voor mij en ik kan weer een puntje van de bucketlist afstrepen. We waren allemaal helemaal uitgeput op de weg terug en waren blij toen we konden ontbijten. Het meisje waarmee ik samen reisde besloot die dag nog naar de volgende vulkaan te gaan; de Ijen. Ik wilde het ook heel graag doen maar gezien dat die klim nog zwaarder is dan de Bromo wilde ik het mijn knieën niet aan doen. Ik besloot een dagje in Probolinggo te chillen en de volgende dag ging ik mijn weg naar Bali maken. Dit was weer een zware hell!

Ik vertrok om 09:00 vanuit het hostel om nog even een simkaart te halen voor internet, het is toch wel makkelijk om te hebben hier. Om 11:00 had ik de trein naar Banyuwangi, hier kwam ik om 15:20 aan. Wonder boven wonder zijn de treinen op Java altijd op de minuut optijd! Kan de NS nog wat van leren 😛
Hier zou ik een boot pakken naar het eiland van Bali, normaal doen ze er zo'n uur tot anderhalf uur over, de mijne deed er meer dan 2 uur over 😴 ik kwam dus al redelijk laat aan in de haven.. Normaal rijden er goedkope lokale bussen maar omdat er een Hindoe festival was reden die niet dus de enige optie was een minivan. Natuurlijk koos ik de goedkoopste; slechte keuze 😂 de bus was echt verschrikkelijk en uiteindelijk gingen er nog wat dingen kapot dus nóg meer vertraging.
Na 12,5 uur kwam ik aan in Denpasar, ze hadden me ook nog eens bij de verkeerde bushalte afgedropt dus toen nog op jacht naar een taxi. De enige die ik kon vinden stond rustig biertjes te drinken maar om eerlijk te zijn gaf ik nergens meer een fuck om die dag, ik wilde gewoon zo snel mogelijk naar het hostel in Canggu. Hij deed er gelukkig snel over dus na 13+ uur kwam ik aan in het hostel, helemaal gebroken 😌
Ik had hier weer met Charly, het Duitse meisje, afgesproken dus dat scheelde een hoop. Gisteren hebben we het vooral rustig aan gedaan! Vandaag heb ik ook vrij weinig gedaan, hoort er bij. Het weer is minder en buitenom surfen is hier ook niks te doen. Het is wel weer even acclimatiseren hier op Bali. Net als Thailand is dit meer een plek waar mensen voor een paar weken vakantie komen en dus voornamelijk naar de klote gaan 😂 misschien moet ik het toch ook maar weer eens proberen, het is tenslotte mijn laatste maand!! (Grapje mam)

Over een paar weken heb ik ook groot nieuws voor jullie; we zitten dan op maand 8 maar wees gerust; ik ben niet zwanger!

Kusjes voor nu 😘